αρχ. σελίδασυντακτική ομάδατρέχον τεύχοςπροηγ. τεύχηαναζήτησηοδηγίεςεπικοινωνίαenglish

 

τεύχος 29
(Φθινόπωρο 2016)

περιεχόμενα

περιλήψεις

βιογραφικά

βιογραφικά

 

Γιώργος Λεωτσάκος

 

Μουσικοκριτικός, μουσικός ερευνητής και συνθέτης. Παρ’ ότι παρακολούθησε μαθήματα μουσικής κατ’ ιδίαν με τους Κωνσταντίνο Κυδωνιάτη και Γιάννη Α. Παπαϊωάννου στο Ελληνικό Ωδείο στην Αθήνα (αποφοιτώντας το 1964), ο ίδιος θεωρεί πως υπήρξε ως επί το πλείστον αυτοδίδακτος. Από τα χρόνια των σπουδών του άρχισε να γράφει μουσικές κριτικές στην εφημερίδα Η Καθημερινή, όπου διαδέχτηκε τον Μίνωα Δούνια ως τακτικός συνεργάτης το 1962. Ακολούθως εργάστηκε για διάφορα ημερήσια αθηναϊκά έντυπα, όπως την Μεσημβρινή, Τα Νέα, Το Βήμα, την Πρωινή, την Ελεύθερη Γνώμη, την Πρώτη, την Επικαιρότητα και την Express, καθώς και για τα περιοδικά Ελληνικά Θέματα, Αντί, Δίφωνο, Γνώση και Έκτη Ημέρα, το εβδομαδιαίο πολιτιστικό τεύχος της Ημερησίας. Διετέλεσε μουσικός επιμελητής στην ελληνική έκδοση της εγκυκλοπαίδειας Πάπυρος – Λαρούς – Μπριτάννικα και στην Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, εισάγοντας στην τελευταία καινούργια δεδομένα για δεκάδες έλληνες συνθέτες του 19ου και του 20ού αιώνα. Χάρη στην συνεργασία του με το λεξικό The New Grove Dictionary of Music and Musicians, σε αμφότερες τις εκδόσεις του 1980 και του 2001, τα στοιχεία αυτά έγιναν εν μέρει προσβάσιμα και στο διεθνές αναγνωστικό κοινό.

Ως μεταφραστής έχει δημοσιεύσει βιβλία στα ελληνικά για τους Gustav Mahler και Γιάννη Χρήστου, καθώς και την Ιστορία της Μουσικής του Emile Vuillermoz. Υπήρξε επίσης παραγωγός προγραμμάτων ελληνικής έντεχνης μουσικής για την Ελληνική Ραδιοφωνία, ενώ το 1975 ήταν υπεύθυνος για την παρουσίαση προγραμμάτων παραδοσιακής μουσικής της Ασίας στο ελληνικό κοινό. Εντούτοις, ήδη κατά τις αρχές της δεκαετίας του 1970 είχε πια εγκαταλείψει την εθνομουσικολογία, με την οποία καταγινόταν από τα τέλη της δεκαετίας του 1950, για να αφιερωθεί αποκλειστικά στην έρευνα της ιστορίας της ελληνικής έντεχνης μουσικής, παρακινούμενος κυρίως από την εμπειρία που είχε αποκτήσει ως μουσικοκριτικός επί της ελληνικής μουσικής ζωής. Η κυριότερη δημοσίευσή του είναι η μονογραφία Σπύρος Σαμάρας (1861-1917). Ο μεγάλος αδικημένος της έντεχνης ελληνικής μουσικής: Δοκιμή βιογραφίας (Αθήνα 2013). Έχει επίσης συνθέσει έναν περιορισμένο αριθμό μουσικών έργων σε ελεύθερο ατονικό ύφος με διάσπαρτες τροπικές δομές.

 

  

Καίτη Ρωμανού

 

Η Καίτη (Αικατερίνη) Ρωμανού είναι μουσικολόγος, ερευνήτρια της ελληνικής μουσικής στην μ.Χ. περίοδο. Ήταν μέλος ΔΕΠ στο ΤΜΣ του Πανεπιστημίου Αθηνών και σήμερα είναι μέλος ΔΕΠ του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου. Είναι επίσης συντονίστρια της ελληνικής ομάδας του διεθνούς προγράμματος RIPM.

Κείμενά της στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα έχουν ευρέως δημοσιευτεί σε επιστημονικές εκδόσεις, όπως: “Exchanging Rings under dictatorships”, στο: Music and Dictatorship in Europe and Latin America (Brepols, 2009)· (με την Μαρία Μπαρμπάκη), “Music education in Nineteenth century Greece: Its institutions and their contribution to urban musical life”, Nineteenth Century Music Review (June 2011)· (με την Σοφία Κομποτιάτη), “Verdi’s reception in Greece”, στο: Verdi Reception (Brepols, 2013)· “Serbian Music in Western Music Historiography”, στο: Serbian Music: Yugoslav Contents (Institute of Musicology of the Serbian Academy of Sciences and Arts, 2014)· λήμματά της περί Ελλάδας και Κύπρου δημοσιεύτηκαν στο Grove / Oxford music online (2015).

Πρόσφατα βιβλία της: Serbian and Greek Art Music. A Patch to Western Music History (Bristol & Chicago, 2009)· Great Theory of Music by Chrysanthos of Madytos, μετάφραση (New York, 2010).

 

  

Μαρία Σουρτζή

 

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Σπούδασε μουσική θεωρία στο Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών της Βιέννης, απ’ όπου αποφοίτησε το 2003 με διάκριση, αποσπώντας τον τίτλο Magistra artium. Από το ίδιο πανεπιστήμιο έλαβε το 2007 το διδακτορικό της δίπλωμα με διάκριση (θέμα διατριβής: Η τεχνική του κανόνα στο ύστερο οργανικό έργο του Anton Webern), με επιβλέποντα καθηγητή τον Dieter Torkewitz. Επίσης, σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο Χαλανδρίου και Αθηνών πιάνο (δίπλωμα με άριστα, τάξη Μαρίας Κανατσούλη), βιολί και ανώτερα θεωρητικά (πτυχία Αρμονίας και Αντίστιξης, αμφότερα με άριστα), καθώς και στο ωδείο Athenaeum (πτυχίο Φούγκας με άριστα, τάξη Παναγιώτη Αδάμ).

Έχει κάνει εισηγήσεις σε συνέδρια στην Ελλάδα και τη Γερμανία, και έχει δώσει διαλέξεις στο Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών της Βιέννης, στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών καθώς και σε διάφορα ωδεία των Αθηνών. Άρθρα της έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά, καθώς και σε συλλογικούς τόμους. Έχει γράψει τα βιβλία: Franz Schuberts Große C-Dur-Sinfonie D 944. Analyse und Unterrichtsentwurf (diplomica Verlag), Anton Webern. Εισαγωγή στο έργο του. Ανάλυση της Συμφωνίας op. 21 και του Κουαρτέτου εγχόρδων op. 28 και W. A. Mozart, Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα αρ. 20 σε ρε ελάσσονα, KV 466. Ανάλυση του πρώτου μέρους. Εργάζεται στο Μουσικό Γυμνάσιο και Λύκειο Παλλήνης ως μόνιμη καθηγήτρια θεωρητικών και πιάνου.

  

  

Ιωάννης Φούλιας

 

Επίκουρος καθηγητής «Συστηματικής Μουσικολογίας. Θεωρίας της Μουσικής (18ου-19ου αιώνος)» στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (προσωπική ιστοσελίδα: http://users.uoa.gr/~foulias). Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Πραγματοποίησε μουσικές σπουδές στο Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας (πτυχία αρμονίας, αντιστίξεως, φούγκας και πιάνου, 1994-1998) και σπούδασε μουσικολογία στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών (πτυχίο το 1999 και διδακτορικό δίπλωμα το 2005, με διατριβή για τα Αργά μέρη σε μορφές σονάτας στην κλασσική περίοδο). Είναι μέλος της Συντακτικής και της Επιστημονικής Επιτροπής του περιοδικού Πολυφωνία καθώς και των αντίστοιχων επιτροπών του περιοδικού Μουσικολογία, συνάμα δε ιδρυτικό μέλος και Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Μουσικολογικής Εταιρείας. Έχει συμμετάσχει στο διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα RIPM, σε επιστημονικές ημερίδες και διεθνή συνέδρια. Έχει επίσης δημοσιεύσει δεκάδες πρωτότυπα άρθρα, καθώς και μεταφράσεις βιβλίων (των R. Wagner, Κ. Φλώρου και N. Cook) αλλά και μικρότερων μελετών. Από τον εκδοτικό οίκο «Παπαγρηγορίου – Νάκας» κυκλοφορούν οι μονογραφίες του Οι δύο σονάτες για πιάνο του Δημήτρη Μητρόπουλου: Από τον ύστερο ρομαντισμό στην Εθνική Σχολή Μουσικής (2011) και Οι συμφωνίες κατά τις οβιδιανές Μεταμορφώσεις του Carl Ditters von Dittersdorf: Συμβολή στην αποκατάσταση ενός έργου-σταθμού στην ιστορία της προγραμματικής μουσικής (2015). Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εμπίπτουν στα ακόλουθα πεδία: θεωρία των μουσικών μορφών (από τον 18ο έως τον 21ο αιώνα), εξελικτική θεώρηση ειδών και μορφών της ενόργανης μουσικής στο μπαρόκ, τον κλασσικισμό και τον ρομαντισμό, μορφολογία και μουσική ανάλυση.

  

  

Ναυσικά Χατζηχρήστου

 

Η Ναυσικά Χατζηχρήστου είναι διδάκτωρ του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστήμιου Αθηνών στον τομέα της πολιτιστικής διαχείρισης και της ανάπτυξης του ελληνικού κοινού κλασικής μουσικής και όπερας, απόφοιτος της Σχολής Juilliard, απ’ όπου απέκτησε το Master of Music με ειδίκευση στην κλασική κιθάρα, και του Τμήματος Μουσικών Σπουδών Αθηνών. Διαθέτει σημαντική διδακτική εμπειρία, καθώς υπήρξε επί τρεισήμισι έτη επιστημονική συνεργάτης (Π.Δ. 407/80) στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Έχει διδάξει επίσης στο Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής του Τ.Ε.Ι. Ηπείρου, σε Ι.ΕΚ., στο Κολέγιο Saint Lawrence, σε δημόσια μουσικά σχολεία και σε ωδεία.

Έχει φοιτήσει στην τάξη διπλώματος κιθάρας της Λίζας Ζώη και έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με σημαντικούς σολίστες του οργάνου, ενώ είναι κάτοχος των πτυχίων Αρμονίας και Αντίστιξης. Ένα πρόβλημα στο χέρι, ωστόσο, ανέκοψε την κιθαριστική της πορεία. Παράλληλα με την μουσική ανέπτυξε και συγγραφική δραστηριότητα, χάρη στην οποία είναι τακτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσικών και Θεατρικών Κριτικών από το 2013. Σήμερα διατηρεί το προσωπικό της διαδικτυακό ιστολόγιο με κριτικές κλασικής μουσικής. Υπήρξε αρχισυντάκτης και αρθρογράφος του περιοδικού Classical Music Review και αρθρογραφούσε επί σειρά ετών στα περιοδικά Πειραϊκά Γράμματα, Μουσικές Περιπλανήσεις (έκδοση του Σύγχρονου Ωδείου Αθήνας) και ΜΟΥ.Σ.Α. Για τις άριστες επιδόσεις της έχει λάβει υποτροφίες από το Ίδρυμα Fulbright, το Juilliard School, το Ίδρυμα Γεροντέλη, το Τμήμα Κληροδοτημάτων του Πανεπιστημίου Αθηνών και το Ι.Κ.Υ.

 

 

 
© 2002-2021 Περιοδικό Πολυφωνία