αρχ. σελίδασυντακτική ομάδατρέχον τεύχοςπροηγ. τεύχηαναζήτησηοδηγίεςεπικοινωνίαenglish

 

τεύχος 2
(Άνοιξη 2003)

περιεχόμενα

περιλήψεις

βιογραφικά

βιογραφικά

 

Παναγιώτης Αδάμ

 

Γεννήθηκε στην Aθήνα το 1959. Σπούδασε κιθάρα, ανώτερα θεωρητικά και σύνθεση στην Aθήνα. Έχει παρακολουθήσει πολυάριθμα σεμινάρια στην Eλλάδα και το εξωτερικό για θέματα που εκτείνονται από το γρηγοριανό μέλος ως την ηλεκτρονική μουσική. Έχει διδάξει από το 1981 –κυρίως θεωρητικά, ιστορία μουσικής και μορφολογία– σε διάφορα ωδεία, στο Southeastern College και στο Πανεπιστήμιο Aθηνών. Σήμερα διδάσκει Aντίστιξη και Φούγκα στο Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στα Ωδεία Athenaeum και Φ. Nάκας. Eδώ και είκοσι περίπου χρόνια ασχολείται με τη μελέτη των αυθεντικών πηγών για την ερμηνεία της παλιάς μουσικής και δίνει τακτικά διαλέξεις και σεμινάρια για τον Mπαχ και την μπαρόκ μουσική, συχνά ως προσκεκλημένος άλλων ιδρυμάτων ή οργανισμών. Διετέλεσε διευθυντής του μουσικού τμήματος του Southeastern College και καλλιτεχνικός διευθυντής του Ωδείου Φ. Nάκας. Συνεργάτης (μέχρι το 1997) του Iνστιτούτου Έρευνας Mουσικής και Aκουστικής και μέλος της Eνώσεως Eλλήνων Mουσουργών. Έργα του έχουν παιχτεί στην Eλλάδα και άλλες χώρες. Έχει γράψει το εγχειρίδιο Tονική Aρμονία και έχει επιμεληθεί την ελληνική έκδοση του Άτλαντα της Mουσικής, καθώς και του βιβλίου Mπαρόκ μουσική: ύφος και ερμηνεία του Robert Donington (υπό έκδοση). Έχει δημοσιεύσει επίσης μεταγραφές έργων Bach και Dowland και άρθρα σε ειδικευμένα περιοδικά, ενώ τώρα ετοιμάζει ένα σύγγραμμα για τη φούγκα.

 

 

Στάθης Καλλιανός

 

Γεννήθηκε στον Βόλο. Η πρώτη του επαφή με την μουσική έγινε στην Φιλαρμονική του Δήμου με δάσκαλο τον Δημήτρη Κούτνα. Σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο αρμονία, αντίστιξη και φούγκα με τον Μιχάλη Βούρτση, ενοργάνωση με τον Μαργαρίτη Καστέλη, ενορχήστρωση με τον Δημήτρη Δραγατάκη και αργότερα σύνθεση με τον Μιχάλη Τραυλό στο Ωδείο «Ν. Σκαλκώτας». Διδάσκει Ανώτερα Θεωρητικά στο Εθνικό Ωδείο και στο Δημοτικό Ωδείο Νίκαιας, συμμετέχει δε ως μέλος στις εξεταστικές επιτροπές Ανωτέρων Θεωρητικών πολλών ωδείων.

 

 

Κώστας Κλάββας

 

Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1934. Διδάχτηκε σύνθεση και τα νεώτερα μουσικά συστήματα από τον Γ. Α. Παπαϊωάννου, ενώ μαθήτευσε κοντά στον Ανδρέα Παρίδη, ο οποίος τον μύησε στη διεύθυνση ορχήστρας. Παράλληλα φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έγραψε μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο, ενώ στο χώρο της λόγιας μουσικής έχει γράψει έργα για ορχήστρα, χορωδιακά, μουσικής δωματίου, πιάνο, φωνή κλπ. Από το 1959 ασχολήθηκε με την ελαφρά μουσική και πολύ σύντομα έγινε γνωστός ως συνθέτης, διευθυντής ορχήστρας και ενορχηστρωτής, με έντονη παρουσία στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ένας σημαντικός αριθμός τραγουδιών του προκρίθηκε σε Ελληνικά και Διεθνή Φεστιβάλ, από τα οποία απεκόμισε βραβεία και τιμητικές διακρίσεις. Επί τρεις και πλέον δεκαετίες υπήρξε συνεργάτης της ΕΡΤ ως ενορχηστρωτής και διευθυντής της Ορχήστρας Σύγχρονης Μουσικής (πρώην “Ποικίλης”). Ως διευθυντής ορχήστρας έχει στο ενεργητικό του πολλές συναυλίες με ελληνικές και ξένες ορχήστρες, μεταξύ των οποίων η Κ.Ο.Α., οι ορχήστρες της Ε.Ρ.Τ., η Ορχήστρα του Φεστιβάλ Βαρκελώνης κ.ά. Το 1989 δημιούργησε το συγκρότημα “13 έγχορδα”, το οποίο ανέπτυξε αξιόλογη δραστηριότητα. Εφηύρε “μουσικό κανόνα” (κατοχυρωμένο με τον τίτλο DIALTON), πάνω στον οποίο είναι καταγραμμένη όλη η θεωρία της μουσικής. Το 1966 ίδρυσε και διευθύνει έκτοτε το Κεντρικό Ωδείο. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του Πανελληνίου Μουσικού Συλλόγου και εκπροσώπησε τους Έλληνες μουσικούς σε συνέδρια της Διεθνούς Ομοσπονδίας Μουσικών (F.I.M.). Κατά την τριετία 1994-1996 δίδαξε στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ως ειδικός επιστήμων. Είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών.

 

 

Διονύσης Μαλλούχος

 

Μελέτησε πιάνο στο Ωδείο Αθηνών κοντά στον Γιώργο Αρβανιτάκη και με την υποστήριξη των ιδρυμάτων «Μπάκαλα» και «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης», στην Ακαδημία «Ferenc Liszt» της Βουδαπέστης με τη Μarta Gulyas και τον Istvan Gulyas. Έχει εμφανισθεί σε ρεσιτάλ και συναυλίες μουσικής δωματίου στην Ελλάδα, το Μόντε Κάρλο, τις Η.Π.Α., την Ιταλία, την Ουγγαρία, κ.α., σε ρεσιτάλ και συναυλίες μουσικής δωματίου. Έχει συμπράξει ως σολίστ με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, την Καμεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης, τη Συμφωνική Ορχήστρα και την Ορχήστρα Δωματίου του Δήμου Αθηναίων και την Ορχήστρα Εγχόρδων “Franz Liszt” της Ουγγαρίας (Ηρώδειο, Φεστιβάλ Αθηνών, 1993). Ερμήνευσε έργα του Δημήτρη Παπαδημητρίου που κυκλοφορούν σε βινύλιο και CD (“Αλκυονίδες του Έρωτα”) και συμμετείχε σε δισκογραφικές παραγωγές έργων κυρίως Ελλήνων συνθετών. Είναι ιδρυτικό μέλος του συνόλου μουσικής δωματίου “non-legato” που παρουσιάζει έργα (κυρίως) νεώτερων συνθετικών τάσεων. Επί πολλά χρόνια υπήρξε συνεργάτης μουσικών εκπομπών της ΕΤ-1 [«Ο Κόσμος της Μουσικής» (1984-91), «Νέα και Νότες» (1994-95)]. Διδάσκει πιάνο στο Αττικό Ωδείο, το Ελληνικό Ωδείο και στα θερινά masterclasses του Διεθνούς Σεμιναρίου Μουσικής Κοζάνης. Είναι πτυχιούχος Χημικός Μηχανικός του Ε. Μ. Πολυτεχνείου.

 

 

Δημήτριος Μπαλαγεώργος

 

Ο Δημ. Κ. Μπαλαγεώργος γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Σπούδασε Θεολογία και Βυζαντινή Μουσική στην Αθήνα. Το έτος 1990 εισήχθη στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών του τμήματος Ποιμαντικής της Θεολογικής Σχολής, με ενδιαφέροντα για ειδικότερες σπουδές στην Βυζαντινή Μουσικολογία και την Λειτουργιολογία. Οι μεταπτυχιακές του σπουδές ολοκληρώθηκαν με την συγγραφή διπλωματικής εργασίας, με θέμα «Ο Θεόδουλος μοναχός και το έργο των συντμήσεων». Κατά την διάρκεια των μεταπτυχιακών του σπουδών έχαιρε υποτροφίας του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.). Το έτος 1993 έγινε δεκτός από το τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας για εκπόνηση διδακτορικής διατριβής, με θέμα «Η ψαλτική παράδοση των ακολουθιών του Βυζαντινού Κοσμικού Τυπικού» και επιβλέποντα καθηγητή τον κ. Γρ. Στάθη, η οποία εγκρίθηκε από την αρμόδια εξεταστική επιτροπή το έτος 1999. Από το έτος 1988 έως και σήμερα είναι τακτικό μέλος του χορού ψαλτών “Οι Μαΐστορες της Ψαλτικής Τέχνης” που διδάσκει και διευθύνει ο καθ. κ. Γρ. Στάθης. Διακονεί την Ψαλτική Τέχνη επί του ιεροψαλτικού αναλογίου ως πρωτοψάλτης του ιερού ναού Αγίας Τριάδος Νέας Κηφισιάς. Από το ακαδημαϊκό έτος 1994-5 έως και το έτος 2000-01, συνέβαλε επικουρικώς στην διδασκαλία μαθήματος του καθ. κ. Γρ. Θ. Στάθη, στο τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στο τμήμα Μουσικών Σπουδών διδάσκει ως ειδικός επιστήμων Ψαλτική Τέχνη και συγγενή μαθήματα, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο Προεδρικό Διάταγμα 407/1980, από το ακαδημαϊκό έτος 1996-97. Από το έτος 2000 έως και σήμερα είναι επιστημονικός συνεργάτης του Ιδρύματος Βυζαντινής Μουσικολογίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.

 

 

Σμαραγδή Μπούρα

 

Η Σμαραγδή Μπούρα γεννήθηκε στα Ψαχνά Ευβοίας το 1977. Σπούδασε ακορντεόν, πιάνο και θεωρητικά της μουσικής στο Δημοτικό Ωδείο Χαλκίδας «Νίκος Σκαλκώτας» και στο Ωδείο Sibelius, όπου και έλαβε το πτυχίο «Αρμονίας» (βαθμός: άριστα). Από το 1996 έως το 2001 σπούδασε στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, λαμβάνοντας υποτροφίες από το Ι.Κ.Υ. για όλη τη διάρκεια των σπουδών της, και αποφοίτησε πρωτεύσασα με βαθμό «Άριστα, 9.56». Στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα εθνομουσικολογίας σε μεταπτυχιακό επίπεδο, στη Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών (SOAS) του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, και έλαβε μέρος σε επιμορφωτικά σεμινάρια (εθνομουσικολογικά και μουσικοπαιδαγωγικά) στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Από τον Σεπτέμβριο του 2002 είναι ειδικός επιστημονικός συνεργάτης στο Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής του Τ.Ε.Ι. Ηπείρου, όπου διδάσκει Εθνομουσικολογία και Οργανογνωσία. Επίσης είναι μόνιμη συνεργάτης-μουσικολόγος στο Ινστιτούτο Έρευνας Μουσικής και Ακουστικής (Ι.Ε.Μ.Α.).

 

 

Χάρης Σαρρής

 

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974. Είναι απόφοιτος και υποψήφιος διδάκτορας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Θέμα διατριβής: «Η γκάιντα στη Θράκη» (επιβλέπων: Λάμπρος Λιάβας). Παράλληλα έχει σπουδάσει ανώτερα θεωρητικά της δυτικής μουσικής, ακορντεόν και πιάνο σε ωδεία. Από το 1995 είναι μέλος της ερευνητικής ομάδας του Ερευνητικού Προγράμματος «Θράκη – Ανατολική Μακεδονία», του Συλλόγου «Οι Φίλοι της Μουσικής», στην ομάδα της Μουσικής (υπεύθυνος: Λ. Λιάβας). Έχει συμμετάσχει στις επιτόπιες καταγραφές κι έχει συμβάλλει στην ταξινόμηση, επεξεργασία και ανάλυση του πρωτογενούς υλικού. Έχει επίσης καταγράψει σε δυτική μουσική σημειογραφία μεγάλο μέρος των ηχογραφημένων κομματιών του Προγράμματος. Από το 1998 γράφει δισκοκριτικές παραδοσιακής και σύγχρονης ελληνικής μουσικής στο μηνιαίο περιοδικό “Hitech”. Έχει συγγράψει τη θεματική «Πρακτικά Παραδοσιακής Οργανολογίας» για το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Από το εαρινό εξάμηνο του ακαδημαϊκού έτους 2000-2001 διδάσκει στο Τμήμα Ιστορίας – Αρχαιολογίας – Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας τα μαθήματα: «Εισαγωγή στο νόημα της παραδοσιακής μουσικής» και «Εισαγωγή στην ελληνική παραδοσιακή μουσική».

 

 

Δημήτρης Συκιάς

 

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, πιάνο με τους Γ. Μάνεση, Δ. Καρά και Ε. Τραγάνα, Ανώτερα Θεωρητικά με τον Δ. Μηνακάκη, Σύνθεση με τον Θ. Αντωνίου. Παρακολούθησε σεμινάρια Μουσικής Πληροφορικής με τον Θ. Ρικάκη στο ΚΣΥΜΕ και Σύνθεσης στη Γερμανία και την Πολωνία. Έχει γράψει έργα για ορχήστρα, διάφορα μουσικά σύνολα, σόλο όργανα και Computer Music. Διδάσκει Θεωρητικά στα Ωδεία «Μουσικοί Ορίζοντες», Φ. Νάκας και στα Δημοτικά Ωδεία Λαμίας και Γλυφάδας.

 

 

Ιωάννης Φούλιας

 

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Μαθήματα μουσικής ξεκίνησε το 1989 στο Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας, απ’ όπου έλαβε τα πτυχία Αρμονίας (1994), Αντιστίξεως (1996), Φούγκας (1998) και Πιάνου (1998). Το 1994 εισήχθη στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, από το οποίο απεφοίτησε ως αριστούχος το 1999· στο ίδιο τμήμα εκπονεί επί του παρόντος την διδακτορική του διατριβή. Είναι μέλος της Γραμματείας Σύνταξης του περιοδικού Μουσικολογία, μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του περιοδικού Πολυφωνία και πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει συμμετάσχει σε επιστημονικές ημερίδες και διεθνή συνέδρια και έχει δημοσιεύσει πρωτότυπα άρθρα και μεταφράσεις σε μουσικολογικά και μουσικά περιοδικά. Διδάσκει Ιστορία, Μορφολογία και Αρμονία της Μουσικής και συνεργάζεται με τον Τομέα Εκδόσεων του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.

 

 

Στέλιος Ψαρουδάκης

 

Κατάγεται από το Ηράκλειο της Κρήτης. Παρακολούθησε μαθήματα πιάνου στο Ωδείο Ηρακλείου (Μουσικός Σύλλογος «Απόλλων»), με δασκάλα την κυρία Ισμήνη Κοκκινάκη, από την Πέμπτη Δημοτικού έως το τέλος του Εξατάξιου Γυμνασίου. Έλαβε Πτυχίο (BSc-Honours) στην Ναυπηγική από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου το 1978 και Μεταπτυχιακό Δίπλωμα (Postgraduate Diploma) στη Μηχανική των Ρευστών από το Πανεπιστήμιο του Surrey το 1979. Αποφοίτησε από το Ωδείο Αθηνών, από τη Σχολή της κυρίας Χάριτος Κλαδάκη, με Δίπλωμα Πιάνου το 1986. Συνέχισε τις μουσικές σπουδές του στην Αγγλία. Παρακολούθησε ένα μεταπτυχιακό έτος στο πιάνο στη Βασιλική Μουσική Ακαδημία (Royal Academy of Music, 1986-87). Ακολούθως έλαβε Μεταπτυχιακό Δίπλωμα (Master of Music with Distinction) στην Εθνομουσικολογία από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου το 1988 και Διδακτορικό Δίπλωμα (Doctorate of Philosophy, με Υποτροφία της Βρετανικής Ακαδημίας) στην Αρχαία Ελληνική Μουσική από το Πανεπιστήμιο του Reading το 1995. Δίδαξε επί τριετία πιάνο στο Colchester Institute της Αγγλίας σε επίπεδο Bachelor of Arts (1989-92). Δίδαξε επί τέσσερα έτη Αρχαία Ελληνική Μουσική και Αρχαία Αιγυπτιακή Μουσική, ως Ειδικός Συνεργάτης Επί Συμβάσει Ιδιωτικού Δικαίου (Προεδρικό Διάταγμα 407/80), στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών (1994-1998). Εξελέγη Λέκτωρ της Αρχαίας Ελληνικής Μουσικής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1998. Είναι μέλος της Διεθνούς Ομάδας Αρχαιομουσικολόγων (International Study Group on Music Archaeology, Hannover), με ενεργό συμμετοχή στα συνέδριά της. Προσφάτως δημοσιευμένες και υπό δημοσίευσιν μελέτες:

(2000) «The Arm-Crossbar Junction of the Classical Hellenic Kithara», στο: Ellen Hickmann, Ingo Laufs, Ricardo Eichmann (επιμ.), Studien zur Musikarchäologie II, Rahden: Marie Leidorf GmbH (Orient-Archäologie, 7), σσ. 263-78.

(2003) «The Aulos of Argithea», στο: Ellen Hickmann, Ingo Laufs, Ricardo Eichmann (επιμ.), Studien zur Musikarchäologie III, Rahden: Marie Leidorf GmbH (Orient-Archäologie, 8).

(2003) «The Orestes Papyrus: Some Thoughts on the Dubious Musical Signs» , στο: Ellen Hickmann, Ingo Laufs, Ricardo Eichmann (επιμ.), Studien zur Musikarchäologie IV, Rahden: Marie Leidorf GmbH (Orient-Archäologie, 9).

(2003) «Archaeomusicology and Ethnomusicology», Ευλιμένη 4.

Ποικίλες δραστηριότητες (διαλέξεις, παραστάσεις, ραδιόφωνο, τηλεόραση) συμπληρώνουν το ερευνητικό του έργο, με σκοπό την εξάπλωση στο ευρύ κοινό της γνώσης περί την Αρχαία Ελληνική Μουσική.

 

 

 
© 2002-2021 Περιοδικό Πολυφωνία